Yardım malzemeleri dışındaki eşyalarımızı, gerekli oldugunda kalacağımız yere bıraktıktan hemen sonra, Van kent merkezine yeniden ulaşmak ve o an itibari ile bize bildirilen , kentte mevcut yaklaşık 15 civarı enkazı gidip yerinde görerek tespitlerde bulunmak üzere bir araç aramaya başladık.
Bu
amaçla gerekli oldugunda kalacağımız yerin yetkililerinden bize bir araç
bulmalarını rica ettik. Aslında niyetimiz, bulabilir isek bir aracı
kiralamak ve Van kent merkezindeki tespitlerimizi de
yaptıktan sonra, gece geç saatte de olsa, yıkımın çok daha ciddi boyutta
oldugu söylenen ve yardım bekleyen Erciş e intikal etmekti.
Ancak
kent halkının kiralık arabaların hemen hemen tamamını geceyi içlerinde
gecirmek üzere kiraladıkları gerçeğiyle karşı karşıya kaldık.
Dolayısıyla Erciş e varış planımızı ertesi sabaha
erteleyip, saatlerce bir taksi bulmak için bekledik, araç bulmak oldukça
zordu, neyse biraz geç de olsa bir ticari taksi bulduk ve hemen Van kent merkezine gitmek üzere yola çıktık.
Çadır Meselesi...
Van da kararan hava ile birlikte soğuk kendini iyice hissettirmeye başlamıştı. Van-Edremit yolu üzerinde Edremit
yönünden şehir merkezine dogru yol alırken, yol kenarlarında yer yer
ateş yakmış ısınmaya çalışan vatandaşların ve yine aynı amaçla
araçlarının içinde toplanmış ısınmaya çalışan vatandaşlarımızın olduğunu
gözlemledim. Ben şahsen o yol boyunca bir tane dahi Kızılay çadırına 24 Ekim gecesi itibari ile rastlamadım, var idiyse de ben şahsen görmedim.
Taksici Aziz abinin anlattıgına göre 50-100 kadar çadır gündüz vakti buyuk bir kargaşa ve düzensizlik ile birilerine DSİ
tesisleri önünde dagıtılmıştı. Ancak artçı sarsıntıların halen devam
ettiği ve binaların, henuz oturulabilir yada oturulamaz durumda olup
olmadıgının yetkililerce tespit edilemediği bir noktada, son derece
yetersiz sayıda oldugu aşikar bu söz konusu çadırların da kimler
tarafından alınıp nerelerde kuruldugu Taksici Aziz Abi dahil tüm vatandaşlar arasında ciddi bir merak konusuydu.
Yol üzerinde bulunan DSİ tesisleri önünden gecerken yaklaşık 1 km
uzunlugundaki kalabalık kuyruğu ve o sogukta bekleşen vatandaşları
görünce taksiyi durdurdum ve kalabalığa yöneldim. Sanırım giyimlerimiz
ve fotograf makinelerimizden ''gazeteci'' oldugumuzu
düşünen vatandaşlar hemen etrafımızı adeta kuşatarak, durumlarını ve
sıkıntılarını saygılı bir şekilde anlatmaya başladılar.
Depremzede Vanlı vatandaşlarımızın, hakikaten son derece onurlu bir duruşla dile getirdiği, tek ve en ortak ifade olan ''Biz ekmek istemiyoruz su istemiyoruz başımızı sokacak sadece bir cadır istiyoruz yeterli''
sözü karşısında duyduğum çaresizliği burada kelimelerle anlatamam
sanırım, bu gerçekten mümkün değil. Yüce Yaradan hiç kimseyi, hiç bir
zaman vatandaşlarımızın düştüğü bu duruma düşürmesin sevgili dostlar.
Emin olun, buralardan masa başlarından, hele de üst perdeden ''ahkam keserek'' oradaki vatandaşlarımızın yaşadığı sıkıntıları anlamak gerçekten çok zor.
İtiraf
etmeliyim ki depremzede vatandaşlarımızın anlattıklarını dinlerken bir
yandan da ağlamamak için kendimi zor tutuyor metanetli olmaya
çalışıyordum. Kimi vatandaşım kaybettiği yakınlarını nasıl bulacağını
soruyor, kimi sokakta kalmak zorunda oldugu bebeği için bir battaniyeyi
nereden nasıl bulacağını danışıyor, kimi ise aiağıdaki videoda da
izleyeceğiniz gibi , bilmem kaç adet geldiği yetkililer tarafından medya
aracılığı ile söylenen çadırların akibetini merak ediyordu.
Elimden
geldiğince her konuşmak isteyen vatandaşı canla başla dinleyip dilim
döndüğünce de sabırlı olmaya davet ederken, anlattıkları ile ilgili bir
yandan da cep telefonuma notlarımı alıyordum. Not almakla vatandaşın
anlattıklarına yetişemeyeceğimi anlayınca bir video kaydı yapmanın en
doğrusu olacağını düşünerek aşağıdaki video kaydını gerçekleştirdim.
İzleyeceğiniz videodaki depremzede vatandaşımız, DSİ önündeki kuyrukta gecenin ilerlemiş saatlerinde ve soğukta, yaklaşık 1 km lik kuyrukta bir umut çadır dağıtılmasını bekleyen mağdur depremzede vatandaşlarımızdan sadece biri.
Video
kaydının başında bir süre sadece ses duyacaksınız, telaştan ışığı açmayı
unutmuşum, lütfen hoş görünüz. Depremin İkinci gecesinde, Çadır Meselesini gelin bir de oradaki kuyrukta bir umut çadır bekleyen vatandaştan dinleyelim.
..... Devam Edecek
@cngzkync
03 Kasım 2011